Momenteel hebben steeds meer bedrijfstakken en openbare instellingen hun eigen laboratoria. En deze laboratoria hebben elke dag een verscheidenheid aan experimentele testitems die voortdurend in ontwikkeling zijn. Het is denkbaar dat elk experiment onvermijdelijk en onvermijdelijk verschillende hoeveelheden en soorten teststoffen zal opleveren die aan het glaswerk vast blijven zitten. Daarom is het schoonmaken van experimentele restmaterialen een onvermijdelijk onderdeel geworden van de dagelijkse werkzaamheden van het laboratorium.

Het is duidelijk dat de meeste laboratoria veel tijd, mankracht en materiële middelen moeten investeren om de experimentele resterende verontreinigingen in glaswerk op te lossen, maar de resultaten zijn vaak niet bevredigend. Hoe kan het reinigen van experimentele resten in glaswerk veilig en efficiënt zijn? Als we de volgende voorzorgsmaatregelen kunnen bedenken en er op de juiste manier mee kunnen omgaan, zal dit probleem natuurlijk opgelost zijn.

Ten eerste: welke resten blijven er doorgaans achter in laboratoriumglaswerk?

Tijdens het experiment worden gewoonlijk de drie afvalstoffen geproduceerd, namelijk afgas, afvalvloeistof en vaste afvalstoffen. Dat wil zeggen: resterende verontreinigende stoffen zonder experimentele waarde. Bij glaswerk zijn de meest voorkomende resten stof, reinigingslotions, in water oplosbare en onoplosbare stoffen.

Tot de oplosbare residuen behoren onder meer vrije alkali, kleurstoffen, indicatoren, Na2SO4, vaste stoffen van NaHSO4, jodiumsporen en andere organische residuen; onoplosbare stoffen omvatten vaseline, fenolhars, fenol, vet, zalf, eiwit, bloedvlekken, celkweekmedium, fermentatieresidu, DNA en RNA, vezels, metaaloxide, calciumcarbonaat, sulfide, zilverzout, synthetisch wasmiddel en andere onzuiverheden. Deze stoffen hechten zich vaak aan de wanden van laboratoriumglaswerk, zoals reageerbuizen, buretten, maatkolven en pipetten.

Het is niet moeilijk om te ontdekken dat de opvallende kenmerken van de residuen van het glaswerk dat in het experiment werd gebruikt als volgt kunnen worden samengevat: 1. Er zijn veel soorten; 2. De vervuilingsgraad is anders; 3. De vorm is complex; 4. Het is giftig, bijtend, explosief, besmettelijk en andere gevaren.

Ten tweede: Wat zijn de nadelige effecten van experimentele residuen?

Nadelige factoren 1: het experiment mislukte. Allereerst zal de vraag of de verwerking voorafgaand aan het experiment aan de normen voldoet, rechtstreeks van invloed zijn op de nauwkeurigheid van de experimentele resultaten. Tegenwoordig stellen experimentele projecten steeds strengere eisen aan de nauwkeurigheid, traceerbaarheid en verificatie van experimentele resultaten. Daarom zal de aanwezigheid van residuen onvermijdelijk interfererende factoren veroorzaken voor de experimentele resultaten, en kan het doel van experimentele detectie dus niet met succes worden bereikt.

Nadelige factoren 2: het experimentele residu heeft veel significante of potentiële bedreigingen voor het menselijk lichaam. Sommige geteste medicijnen hebben met name chemische kenmerken zoals toxiciteit en vluchtigheid, en een beetje onzorgvuldigheid kan direct of indirect de fysieke en mentale gezondheid van contacten schaden. Vooral bij de stappen van het reinigen van glazen instrumenten is deze situatie niet ongewoon.

Nadelig effect 3: Als de experimentele residuen bovendien niet goed en grondig kunnen worden behandeld, zal dit de experimentele omgeving ernstig vervuilen, waardoor de lucht- en waterbronnen onomkeerbare gevolgen krijgen. Als de meeste laboratoria dit probleem willen verbeteren, is het onvermijdelijk dat het tijdrovend, arbeidsintensief en kostbaar zal zijn... en dit is in wezen een verborgen probleem geworden in het beheer en de exploitatie van laboratoria.

Ten derde: Wat zijn de methoden om met de experimentele resten van glaswerk om te gaan?

Wat betreft resten van laboratoriumglaswerk gebruikt de industrie hoofdzakelijk drie methoden: handmatig wassen, ultrasoon reinigen en automatisch reinigen van glaswerkwasmachines om het reinigingsdoel te bereiken. De kenmerken van de drie methoden zijn als volgt:

Methode 1: Handmatig wassen

Handmatig reinigen is de belangrijkste methode van wassen en spoelen met stromend water. (Soms is het nodig om vooraf geconfigureerde lotion- en reageerbuisborstels te gebruiken om te helpen.) Het hele proces vereist dat onderzoekers veel energie, fysieke kracht en tijd besteden aan het verwijderen van resten. Tegelijkertijd kan deze reinigingsmethode het verbruik van waterkrachtbronnen niet voorspellen. Bij het handmatige wasproces zijn belangrijke indexgegevens zoals temperatuur, geleidbaarheid en pH-waarde nog moeilijker te verkrijgen via wetenschappelijke en effectieve controle, registratie en statistieken. En het uiteindelijke reinigende effect van het glaswerk voldoet vaak niet aan de eisen van de reinheid van het experiment.

Methode 2: Ultrasoon reinigen

Ultrasoon reinigen wordt toegepast op glaswerk in kleine volumes (geen meetinstrumenten), zoals flesjes voor HPLC. Omdat dit soort glaswerk lastig schoon te maken is met een borstel of gevuld met vloeistof, wordt gebruik gemaakt van ultrasoon reinigen. Vóór het ultrasoon reinigen moeten de in water oplosbare stoffen, een deel van de onoplosbare stoffen en het stof in het glaswerk grofweg worden gewassen met water, en vervolgens moet een bepaalde concentratie wasmiddel worden geïnjecteerd, ultrasoon reinigen wordt gedurende 10-30 minuten gebruikt, de wasvloeistof moet worden gewassen met water en vervolgens gezuiverd Water ultrasoon reinigen 2 tot 3 keer. Veel stappen in dit proces vereisen handmatige handelingen.

Benadrukt moet worden dat als de ultrasone reiniging niet goed wordt gecontroleerd, er een grote kans bestaat op scheuren en schade aan de gereinigde glazen container.

Methode 3: Automatische glaswerkwasmachine

De automatische reinigingsmachine maakt gebruik van intelligente microcomputerbesturing, is geschikt voor de grondige reiniging van een verscheidenheid aan glaswerk, ondersteunt gediversifieerde batchreiniging en het reinigingsproces is gestandaardiseerd en kan worden gekopieerd en gegevens kunnen worden getraceerd. De automatische flessenwasmachine bevrijdt onderzoekers niet alleen van het ingewikkelde handwerk van het schoonmaken van glaswerk en de verborgen veiligheidsrisico's, maar richt zich ook op waardevollere wetenschappelijke onderzoekstaken. omdat het water en elektriciteit bespaart en groener is. Milieubescherming heeft op lange termijn de economische voordelen voor het hele laboratorium vergroot. Bovendien is het gebruik van een volautomatische flessenwasmachine bevorderlijker voor het alomvattende niveau van het laboratorium om GMP/FDA-certificering en specificaties te behalen, wat gunstig is voor de ontwikkeling van het laboratorium. Kortom, de automatische flessenwasmachine vermijdt duidelijk de interferentie van subjectieve fouten, zodat de reinigingsresultaten nauwkeurig en uniform zijn en de netheid van het keukengerei na het reinigen perfecter en idealer wordt!